Zarówno podwodna łódź ratunkowa, jak i amerykański niszczyciel były wcześniej kanadyjskimi okrętami wojennymi. Niszczyciel pokazany w filmie był eskortowcem wycofanym w latach 90. Statki tego typu nigdy nie miały na swym pokładzie miejsca przeznaczonego do lądowania helikopterów.
Film pokazywany przez jednego z oficerów ukazuje nadużycie praw obywatelskich, jakie miało miejsce w Birmingham w 1964 roku, cztery lata po wodowaniu K-19.
Na początku filmu Vostrikov nosi obrączkę na lewej ręce. W następnych ujęciach - już na prawej, co jest zgodne z rosyjską tradycją.
Na początku filmu w drodze na spotkanie Vostrikov ma rangę dwóch gwiazdek, na spotkaniu gwiazdki są trzy (prawidłowo), a potem znowu dwie.
Kiedy łódź podwodna opuszcza miejsce postoju i dwóch kapitanów stoi na wieży, flagi wieją w kierunku od nich. W ujęciu panoramicznym flagi powiewają już w innym kierunku.
Kiedy kapitan objaśnia nowy kierunek płynięcia okrętu oraz strefy patrolowania, posługuje się mapą, obowiązującą po rozpadzie ZSRR. Zaznaczone na niej są: Litwa, Łotwa, Estonia, Białoruś, Ukraina, zjednoczone Niemcy. Akcja filmu dzieje się w latach sześćdziesiątych, kiedy te państwa formalnie nie istniały.
Zdjęcia do filmu nakręcono w Gimli, Halifax, Winnipeg i Toronto (Kanada), Moskwie (Rosja) oraz w Islandii.
Łódź podwodna wykorzystana w filmie została sprzedana przez Rosjan i stanowi obecnie jeden z eksponatów na Rhode Island.
Pisarz Tom Stoppard wprowadzał pewne poprawki do scenariusza, jednak nie został on uwzględniony w czołówce.
Sowieccy marynarze, którzy ocaleli z wydarzeń przedstawionych w filmie, dobrze przyjęli wizję reżysera, ale byli rozbawieni zastosowaną "hollywoodyzacją", jaka się dała zauważyć w obrazie.
Łódź podwodna użyta w filmie należała przez pewien czas do fińskiego biznesmena, J. Komulainena i była dostępna dla innych ludzi. Została także wykorzystana w fińskiej komedii telewizyjnej "Vintiöt" w scenie otwierającej.
W listopadzie 1969 roku K-19 miała kolizję z USS Gato na głębokości ok. 60 metrów na Morzu Barentsa.
Z pomocą K-19 przyszła łódź podwodna S-270 pod dowództwem kapitana Zhana Sebrilova.
W rzeczywistości K-19 znajdowała się pod dowództwem kapitana drugiej rangi Nikolaja Zateeva. Stanowisko oficera wykonawczego należało do kapitana Vladimira Yenina.
Po przeczytaniu scenariusza filmu, ocalali członkowie załogi byli tak wściekli, że wysłali list otwarty do Forda, Bigelowa, Whitakera i Jaffe'a, w którym wyrazili swoją konsternację. Wytknęli profanację języka, animozje pomiędzy dwoma najważniejszymi dowódcami, niesubordynację wśród załogi, pijanych członków załogi, próby buntu, broń (trzymaną zapieczętowaną w sekretnym miejscu). Wszystko to uznali za niewiarygodne.
Prawdziwe "przezwisko" rosyjskiej łodzi brzmiało Hiroszima.
Zdjęcia kręcono od 19 lutego do 29 czerwca 2001 roku.